Mijn gamecollectie zwelt aan als een ontembare vloedgolf, overspoeld door de eindeloze stroom van videogames die ik verzamel. Elke week verleidt Epic Games mij met een nieuwe gratis game, terwijl mijn Amazon Prime-abonnement mij maandelijks beloont met nog meer digitale schatten. Websites zoals GOG.com strooien genereus games uit, als verleidelijke lokroepen in een zee van digitale mogelijkheden. Te midden van deze overvloed worstel ik om te navigeren door de zee van opties, terwijl de verplichtingen zich opstapelen als een onvermijdelijke branding.
De druk wordt nog verder opgevoerd door de constante stroom van e-mails van indiegame-ontwikkelaars die smeken om aandacht voor hun creaties. Ik koester een diepe liefde voor indiegames, maar zelfs ik voel me overweldigd door de eindeloze parade van titels die mijn inbox overspoelen. Het doet me denken aan de donkere dagen van de videogame-crash in de jaren ’80, toen de markt werd overspoeld met een vloedgolf van games die niet door een kwaliteitsfilter waren gegaan.
Deze overvloed brengt een existentiële vraag met zich mee: waar leidt dit alles naartoe? Dreigen we te verdrinken in een zee van middelmatigheid? Is het zelfs nog mogelijk om de schatten te vinden temidden van deze overdaad aan keuzes? Met elke nieuwe release lijkt onze backlog alleen maar te groeien, als een monster dat nooit wordt verzadigd.
Het is tijd voor een collectieve reality check. We moeten de controle terugnemen over onze gamecollecties en ons bewust worden van de overvloed aan games die we hebben vergaard. Laten we eerlijk zijn tegenover onszelf: hoeveel van die gratis games hebben we daadwerkelijk gespeeld? Hoeveel titels liggen er op onze stapels, alleen gekocht omdat ze afgeprijsd waren?
Het is tijd om selectief te worden, om kwaliteit boven kwantiteit te stellen. Laten we ons niet verliezen in een blind streven naar meer, meer, meer. Laten we prioriteit geven aan de ervaringen die ons echt raken, die ons hart sneller doen kloppen en onze geest verrijken.
Dus hier is mijn oproep aan alle gamers: laten we minder, minder, minder games willen en meer samen gamen! Laten we ons concentreren op de pareltjes die echt de moeite waard zijn en die ons met vreugde vervullen. Laat die backlog niet langer een bron van stress zijn, maar een bron van vreugde en plezier.
Het is tijd om onze passie voor gaming te herdefiniëren, om bewust te kiezen en vol overgave te genieten van de prachtige games die ons ter beschikking staan. Laten we samen streven naar een gamingcultuur die gedreven wordt door passie, niet door verzamelwoede.