Wii Play: De vergeten introductie van de Wii

Het is bijna niet te geloven, maar de lancering van de Nintendo Wii ligt alweer bijna twintig jaar achter ons. Toch voelen de ideeën uit die tijd nog opvallend fris aan. Sterker nog, veel van de innovaties die toen geïntroduceerd werden, zie je vandaag de dag nog steeds terug in moderne consoles zoals de aankomende Switch 2.

Iedereen kent Wii Sports als dé gratis gamebundel die de bewegingsbesturing van de Wii aan de wereld toonde. Maar er was nog een andere titel die tegelijk met de Wii verscheen en min of meer hetzelfde doel diende: Wii Play. Deze game was geen gratis toevoeging, maar werd wel gebundeld met een extra Wii-afstandsbediening. Daarmee fungeerde het als een toegankelijke kennismaking met wat de Wii allemaal kon.

Meer dan een techdemo

Net als Wii Sports, Wii Fit en Wii Music, kwam Wii Play uit de koker van Shigeru Miyamoto. Aanvankelijk waren het slechts een reeks technische demo’s. De focus lag op het tonen van de mogelijkheden van de Wii-mote, zoals rotatie- en dieptesensoren.

Tijdens E3 2006 kregen we voor het eerst een glimp van deze minigames. Toen duidelijk werd dat de Wii een vliegende start nodig had, besloot Miyamoto dat de techdemo’s moesten uitgroeien tot volwaardige spellen. Het resultaat: twee gamebundels. Sportgerichte minigames gingen naar Wii Sports, de rest naar Wii Play.

Een race tegen de klok

De ontwikkeling van Wii Play begon kort na E3, met slechts zeven tot acht maanden op de klok. De regie lag in handen van Motoi Okamoto, bekend van onder andere Pikmin en de touchscreen-minigames in Super Mario 64 DS. Tijdens de productie kreeg Wii Sports echter steeds meer prioriteit. Daardoor verdwenen sommige originele demo’s uit de uiteindelijke selectie van Wii Play.

Toch gingen deze ideeën niet verloren. Zo werd “Obstacle Course” later herwerkt tot Balance Bubble in Wii Fit. Het concept van “Bird” keerde terug als Balloon Trip Breeze in Nintendo Land. En de orkestdemo “Wii Maestro” groeide uit tot een apart spel: Wii Music.

Een bescheiden release met grote impact

In Japan werd Wii Play aangekondigd als Hajimete no Wii, oftewel “Mijn eerste Wii“. Nintendo positioneerde het als een kennismakingsbundel voor nieuwe gebruikers, en bracht het spel op 2 december 2006 uit als een van de launchgames, samen met een extra Wii-mote.

Intern waren er echter andere visies. Miyamoto wilde Wii Play oorspronkelijk bundelen met de Wii-console in plaats van Wii Sports. Maar Reggie Fils-Aimé, toenmalig president van Nintendo of America, zag daar weinig in. Hij vond dat Wii Sports een krachtigere introductie bood. De rest is geschiedenis: Wii Sports werd een fenomeen, en Wii Play bleef voor velen onder de radar.

Onderschat of terecht vergeten?

Hoewel de kritieken gemengd waren met termen als “repetitief” en “middelmatig”, verkocht Wii Play meer dan 28 miljoen exemplaren wereldwijd. Een indrukwekkend aantal, al verbleekt het naast de 82,9 miljoen van Wii Sports en de 37,38 miljoen van Mario Kart Wii. Toch moet je daarbij bedenken: Wii Sports zat standaard bij de console, en Wii Play alleen bij aankoop van een losse Wii-mote.

De minigames van Wii Play: een nostalgische achtbaan

Wii Play laat je de minigames stuk voor stuk ontgrendelen. Pas na het voltooien van een spel wordt de volgende vrijgespeeld. Een slimme zet van Nintendo, die je automatisch laat kennismaken met alle functies van de Wii-afstandsbediening. Hieronder een korte terugblik op elk van de negen minigames.

Shooting

Wii Play trapt af met een klassieke schietgalerij. Je richt op ballonnen, blikken, vliegende schotels en Mii’s. Snelheid en nauwkeurigheid leveren punten op, vooral als je geen missers maakt. Deze game doet direct denken aan Duck Hunt en Hogan’s Alley van de NES. Speel je met twee Wii-afstandsbedieningen? Dan waan je je even in een duel uit een oude western.

Zoek die Mii!

In deze observatiegame moet je zo snel mogelijk de juiste Mii vinden in een drukke menigte. Hoe sneller je klikt, hoe meer tijd je wint. Maar klik verkeerd, en je raakt kostbare seconden kwijt. Extra leuk: je eigen Mii’s, of die van familie en vrienden, kunnen zomaar opduiken als figurant.

Pointer-Pingpong

Geen knoppen, alleen beweging. In deze versie van tafeltennis bepaal je met je handbewegingen of de bal goed terugkomt. De uitdaging: 100 rally’s volhouden tegen een computergestuurde Mii. In de tweespelermodus wint wie als eerste 11 punten scoort. Soms draait het scherm ineens om, wat voor een verrassende twist zorgt.

Pose Mii

Bubbels met Mii-silhouetten vallen van boven naar beneden. Jij moet jouw Mii precies in de vorm draaien voordat de bubbel de bodem raakt. Drie fouten en het is game over. Deze game test je ruimtelijk inzicht en je reactievermogen onder tijdsdruk.

Airhockey

Airhockey keert terug in digitale vorm. Je beweegt een paddle met de Wii-afstandsbediening en probeert de puck in het doel van je tegenstander te krijgen. Het voelt verrassend precies. Speel je tegen iemand anders, dan wint wie als eerste acht punten haalt. Tip: houd A + B ingedrukt tijdens de countdown om je paddle-vorm aan te passen.

Biljart

Gebaseerd op 9-ball. Je gebruikt de Wii-afstandsbediening als keu. Het draait hier om precisie en strategie. In de solomodus probeer je alle ballen in zo min mogelijk stoten weg te spelen. In multiplayer levert elke gepotte bal punten op. Rustig, maar spannend.

Vissen: Vang de grote klapper

Deze game verandert je controller in een hengel. Werp uit, wacht tot een vis bijt, en haal hem binnen. Bonusvissen verdubbelen je score, maar waardeloze vissen doen het tegenovergestelde. De besturing voelt verrassend realistisch. Perfect voor een rustmoment tussen de actie door.

Stierensprint!

Rijd op een stier, ren over een veld vol vogelverschrikkers en spring over obstakels. De Wii-afstandsbediening gebruik je om te sturen, versnellen en remmen. In de versus-modus draait het niet om snelheid, maar om het aantal omver gekegelde vogelverschrikkers. Chaotisch, maar hilarisch.

Tank!

De finale en misschien wel beste game. Bestuur een tank, ontwijk vijandelijk vuur, plaats mijnen en schiet met precisie. Met de Nunchuk erbij krijg je extra controle. Elke vijandelijke tank heeft zijn eigen gedragspatroon. Begin met 20 missies, speel door tot je missie 100 bereikt. In coöp werk je samen, maar de uitdaging blijft stevig.

Wii Play vandaag de dag: tijdloos met ruw randje

Afgelopen week speelde ik Wii Play opnieuw. De nostalgie was sterk, maar mijn verwachtingen over de Wii-afstandsbediening kregen een reality check. Waar ik vroeger onder de indruk was van de precisie, merkte ik nu dat de besturing vaak te wensen overlaat.

De cursor verdwijnt soms uit beeld, het richten voelt wiebelig, en een simpele draaibeweging leidt niet altijd tot het gewenste resultaat. Daardoor haal je soms een level niet, niet door gebrek aan skills, maar door gebrekkige hardware. Toch deed dat verrassend weinig af aan het speelplezier.

Elke minigame is een herinnering aan een tijd waarin innovatie belangrijker was dan perfectie. De charme van Wii Play zit hem in zijn eenvoud en het plezier dat het losmaakt – zelfs bijna twintig jaar later.

Zolang de discs blijven werken en je een Wii of Wii U bij de hand hebt, blijft Wii Play een mooie tijdcapsule. Een spel dat ons herinnert aan waar de reis begon, lang voordat we Joy-Cons in handen hadden.